بررسی ویژگی های محیطی روستای لایزنگان

بررسی ویژگی های محیطی روستای لایزنگان

روستای لایزنگان

موقعیت اقلیمی :

از روشهای متداول جهت تعیین اقلیم یک منطقه ، استفاده از روش آمبرژه است. در این معیار تعیین اقلیم ، میزان بارندگی سالانه (رطوبت) و پارامترهای حداکثر درجه حرارت در گرم ترین ماه سال و حداقل درجه حرارت در سردترین ماه سال می باشد. با استفاده از این روش بطور کلی ۱۲ نوع اقلیم مختلف قابل محاسبه است. در شهرستان داراب ، نیز بر اساس مطالعات انجام گرفته، ۵ نوع اقلیم در دستگاه آمبرژه شناسایی شده است. این اقالیم با توجه به وسعت عبارتند از: : ۱- بیابانی گرم و خفیف ۲- خشک سرد ۳- خشک معتدل ۴- نیم خشک سرد ۵- بیابانی معتدل می باشد که روستای لایزنگان در اقلیم نیم خشک سرد آن واقع شده است.

کوهستان لایزنگان

میزان بارندگی و رطوبت :

میزان بارندگی در ایستگاه داراب در دوره ۱۵ ساله در مرطوب ترین ماه سال ( بهمن ماه ) معادل ۱۰۰ میلی لیتر بوده است و میزان رطوبت نسبی شهرستان حداقل ۱۶ و حداکثر ۸۹ درصد اعلام شده است که به طور متوسط رطوبت نسبی شهرستان معادل ۵/۵۲ درصد می باشد.

بهار لایزنگان

دمـــــا :

بر اساس اطلاعات ایستگاههای هواشناسی موجود شهرستان معدل دمای سالیانه شهرستان حدود۲۰ درجه سانتیگراد اعلام شده است که متوسط حداقل آن ۷/۳ درجه و متوسط حداکثر آن ۶/۳۸ درجه است، در همین حال حداقل مطلق دما ۶/۳- درجه سانتیگراد و حداکثر مطلق ۹/۴۴ درجه سانتیگراد بوده است.

روستای لایزنگان

توپوگرافی :

روستای لایزنگان در انتهای دره ای مشهور به تنگ لایزنگان و بین چند کوه  قرار دارد، این روستا از تمامی جهات به کوه ها منتهی می گردد و میزان توپوگرافی و شیب آن نیز بسیار زیاد می باشد، ارتفاع پایین ترین نقطه روستا از سطح دریا ۱۹۳۷ متر و ارتفاع بالاترین نقطه ۲۱۴۶ متر می باشد و درصد شیب روستا به طور متوسط بیش از ۱۵ درصد می باشد.

1 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

17 − 6 =

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.