Eftir ár af mikilli vinnu og eftirför, loksins bókin um staðbundin ljóð Laizengan sem ber titilinn «Ef sólin skínVar gefin út.
این کتاب که گزیده ای از دوبیتی های محلی محمدحسن باقری، حسن رنجبر و علیرضا باقری است اولین کتابی است که به طور مستقل به ادبیات و زبان مادری لایزنگانی پرداخته است. Að útliti er þessi bók prentuð í kilju og er 208 blaðsíður. Efnislega hefur það tvö formáli (Kynning) Önnur er skrifuð af Alireza Bagheri um snið töflu og hvernig og hvers vegna, en hin er skrifuð af Hassan Ranjbar, sem fjallar um sögu og forneskju Laizengan, nafn Laizengan, nokkur málvísindaleg einkenni.. در بخش اول کتاب –پس از مقدمه- سی دوبیتی از محمد حسن باقری آمده است. در بخش دوم، سی دوبیتی از حسن رنجبر و در بخش سوم سی دوبیتی از علیرضا باقری آمده است. چون تمام اشعار این کتاب به گویش لایزنگانی است، نویسندگان، تمام شعرها را آوانگاری کرده اند تا برای همگان قابل خوانش باشد. Eftir það hafa þeir útskýrt og þýtt erfið og erlend orð fyrir hvert par, og eftir það hafa þeir þýtt parið á opinbert persneska.. Eins og það er skrifað á kápu bókarinnar hafa höfundar skrifað þessa bók til minningar um móðurmál sitt, mállýskuna Laizangani..
